Przez dwa długie dni trwały w Sali Kameralnej MOKu zmagania w eliminacjach miejskich Małego Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego. Organizatorzy zmagań: Zabrzańskie Towarzystwo Kultury Teatralnej i Młodzieżowy Dom Kultury nr 2 stanęli przed dużym wyzwaniem, bo adeptów pięknego słowa było ponad stu. Jurorzy musieli wybrać tych najlepszych, a było ich wielu, co stanowiło nie lada wyzwanie. Wrażliwi młodzi ludzie wykazali się szacunkiem dla słowa, ciekawymi interpretacjami i dużą odwagą, tremę praktycznie zostawiając za drzwiami. Najmłodsi z nich mieli 7 lat, najstarsi 16, mimo tak młodego wieku na scenie zachowywali się tak, jak gdyby się na niej urodzili. Z przyjemnością mogliśmy posłuchać ciekawych recytacji, pięknie wykonanej poezji śpiewanej oraz przenieść się w świat niemalże małych monodramów, kiedy to prezentowała się kategoria „wywiedzione ze słowa”.
Zabrze od wielu już lat wiedzie prym organizując eliminacje miejskie OKRu. W żadnym innym mieście konkurs ten nie cieszy się tak dużą popularnością. Szkoda tylko, że tak, jak inne miasta, możemy do eliminacji regionalnych typować od 5 – 10 osób. W tym roku będą nas reprezentować w Katowicach Ci, którzy pokonali swoich rówieśników w bardzo wyrównanych zmaganiach. Gratulujemy: Amelii Bereżańskiej, Mai Mroczek i Mateuszowi Płuciennikowi (kat. O- III), Jakubowi Partusiowi (kat. IV-VI), Julii Jarasz (kat. VII, VIII, gimnazjum), Lenie Piesik, Małgorzacie Handke i Aleksandrze Gołdy (kat. poezja śpiewana klasy VII, VIII i gimnazjum) oraz Amelii Kolendzie, Jakubowi Zemście i Annie Mastaj (kat. „wywiedzione ze słowa”).
Trzymamy za was kciuki! Jesteście wielcy! Co z pełną odpowiedzialnością tego słowa piszą Organizatorki!
Zdziesiątkowanych nie trzeba już przedstawiać – zespół muzyczny złożony z uczniów i absolwentów Zespołu Szkół nr 10 w Zabrzu już niejednokrotnie uświetniał liczne oficjalne uroczystości i spotkania w naszym mieście, zdobywając serca zabrzańskiej publiczności. Wedle corocznej szkolnej tradycji, muzycy i ich opiekun – Beata Wyrzykowska-Piesik, we współpracy z zaprzyjaźnionym szkolnym zespołem teatralnym, zorganizowali siódmy już Wieczór Poezji.
Pomiędzy Walentynkami a Dniem Kobiet nie da się uciec od motywu miłości, który dominował podczas tegorocznej edycji wydarzenia. Miłość przez wieki – motto wydarzenia – dobrze opisywało repertuar Wieczoru Poezji; zespół uchwycił nas za serca i zabrał na muzyczną podróż w czasie. Od przełomu XIX i XX wieku w postaci walca z Nocy i dni, poprzez utwory Zbigniewa Wodeckiego, Seweryna Krajewskiego, Whitney Houston, aż po Eda Sheerana oraz tegorocznych zdobywców Nagrody Akademii Filmowej. Muzyczne wyznania miłości przeplatały się z gorzkimi utworami recytatorów, czułym tańcem i gorącym tangiem. 
Choć i śmiechu nie zabrakło, to roniąc łzy wzruszenia publiczność zgromadzona w odnowionej Sali Kameralnej MOKu nagrodziła Zdziesiątkowanych owacjami na stojąco. Trud włożony w zorganizowanie wydarzenia zdecydowanie został doceniony, a uczniowie i absolwenci mikulczyckiej „dziesiątki” po raz kolejny udowodnili, że muzyka łagodzi obyczaje.
Pozostaje jedynie życzyć młodym artystom, aby ich miłość do sztuki, której dali tak piękne świadectwo, nie wygasła nigdy.
Zapraszamy do naszej FOTOGALERII.
Zdjęcia: Aleksandra Zaczyńska
Rok 2019 rozpoczął się śpiewająco dla grup teatralno-muzycznych. Choć pierwsza połowa stycznie prawie za nami, w sobotni wieczór mogliśmy powrócić myślami do świątecznego karpia na stole czy zapachu żywej choinki… A wszystko to za sprawą młodych artystów i ich opiekunek.
Utrzymując klimat bożonarodzeniowy, Zdziesiątkowani (prowadzeni przez p. Beatę Wyrzykowska-Piesik) z Zabrza połączyli siły z Niespasowanymi (pod kierunkiem Katarzyny Kobielnik i Iwony Respondek) z Pyskowic i zagrali w przyjaznej restauracji "Impresja". To, że potrafią dobrze przygotować się do występu, przede wszystkim muzycznie (bo na scenie zgromadzono skrzypce, wiolonczelę, gitary i flet) wiemy już nie od dziś. Goście mogli posłuchać pastorałek oraz piosenek świątecznych, takich autorów jak m.in. Jacek Kaczmarski czy Anna Gadt. Zespół nie zapomniał także o kolędach, do których chętnie przyłączali się zgromadzeni licznie widzowie. Swoje epizody przeżyły również twórczynie grup, śpiewając i grając dla publiczności. Skromnie przystrojona sala nadała wydarzeniu lekko tajemniczy, a przez to trafiony w samo sedno urok. Niejednemu z nas zakręciła się łezka w oku, a prawie wszyscy wzruszyli się podczas prezentowanych występów. Młodzi ludzie zagrali dla przyjemności, bo łączy ich pasja, ale nie zapomnieli o Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy, podobnie jak ich goście i zebrali razem 302 zł. na cel charytatywny.
Rozpoczęliśmy ten rok bardzo dobrze. Zdziesiątkowani i Niespasowani przedstawili owoce współpracy – to już profesjonaliści, którzy bawią się tym, co robią. Miło spędzają czas, a to, że się darzą zaufaniem i przyjaźnią po prostu zauważyli wszyscy zgromadzeni w Impresji goście. Miejmy nadzieje, że wkrótce ponowią swoją kooperację.
Mówi się, że rodzina jest podstawową, pierwotną jednostką społeczną budowaną przez osoby połączone więziami krwi. Jednak nie tylko one budują rodzinę, rodzina to wspólne przeżycia, niezapomniane historie, a zarazem problemy i konflikty. Ich źródłem są właśnie jednostki tworzące grupę, niepowtarzalne osoby, niosące ze sobą poglądy i idee.
Marcin Sławiński reżyserując spektakl Źli Żydzi podjął się próby odpowiedzi na pytania: Czym tak naprawdę jest tradycja i za jaką cenę warto ją kultywować?, Co ma większą wartość dobro rodziny czy własne? Przedstawił historie młodego, żydowskiego pokolenia. Daphna (Anna Konieczna) to fanatyczka religijna, która zatraciła własne ,,ja’’ podążając za absurdalnymi, religijnymi ideałami. Jej kuzyni to: spokojny Liam (Krzysztof Satała), trzymający się z daleka od rodzinnych niesnasek oraz Jonaha (Paweł Bernadowski), który wraz ze swoją nieżydowską dziewczyną Melody (Agata Śliwa), nie zważając na tradycje czerpie z życia ,,pełnymi garściami”. Połączyła ich tragedia rodzinna - śmierć ukochanego dziadka (ocalał z Holokaustu). Zmusiła do spotkania i przemyślenia postępowania, światopoglądu. Poróżnią ich nie tylko poglądy, ale i spadek. To on stanie się pretekstem do ‘’rozdrapywania starych ran i zaognianie konfliktów. Staną przed trudnym wyborem przydzielenia najcenniejszej pamiątki jednemu z nich. Tylko kto okaże się tym właściwym?
Dla mnie jest nim zdecydowanie Jonaha, ten który nie zapomniał o wartościach, dając najwięcej rodzinie. Niewiele mówi, ale za to stara się każdego zrozumieć, obserwuje, milczy, ale jest pełen empatii. Spektakl wywołuje śmiech, ale śmiech przez łzy, bo przede wszystkim skłania do refleksji. W bohaterach, niczym w zwierciadle odbijamy się my sami – ludzie XXI wieku, w których bardzo często do głosu dochodzi to, co złe, ta nasza mroczna strona. Osobiście serdecznie zachęcam do odwiedzenia Teatru Nowego w Zabrzu, aby doświadczyć tej poruszającej historii, która została bardzo dobrze zagrana, a przede wszystkim nie pozostawi nas obojętnymi – długo jeszcze brzmiało po spektaklu w mojej głowie zdanie My jesteśmy źli Żydzi, a może pójdźmy dalej Czy my jesteśmy dobrymi ludźmi?
Jutro w Teatrze Nowym w Zabrzu premiera "Źli Żydzi" Joshua Harmona w reżyserii M. Skawińskiego.
Zdjęcia Paweł JaNIC Janicki.
Chodzi mi o to, aby język giętki, powiedział wszystko, co pomyśli głowa…
J. Słowacki
W Zabrzu wiele się dzieje, to wiemy nie od dziś. Mimo że mamy w świadomości to, że nasze miasto to przede wszystkim region poprzemysłowy, to wielu ludzi stara się od wielu już lat rozwijać zainteresowania kulturą i sztuką. Słuchamy poważnej muzyki, recytujemy, śpiewamy i tworzymy wiersze.
14 grudnia odbyło się w Centrum Organizacji Pozarządowych podsumowanie konkursu Myśli Mo Tyla, regionalnego przedsięwzięcia poetyckiego, na które wpłynęło wiele utworów z różnych stron Śląska. To, że współcześni poeci naszego miasta i regionu tworzą ciekawe i nietuzinkowe wiersze pokazali przy okazji również recytatorzy z MDK nr 2. W ich interpretacji - w krótkim programie słowno-muzycznym- mogliśmy posłuchać wierszy członków „Warsztatowni literackiej”. Było wzruszająco, nostalgicznie, a niejednemu autorowi zakręciła się łezka w oku.
Do finału jury dopuściło 9 utworów, które – co warte uwagi - autorzy podczas turnieju zaprezentowali osobiście. Jak przy rywalizacji bywa trzeba było wybrać najlepsze, co wcale nie było proste. W gronie zwycięzców znaleźli się: Danuta Mazur, Kacper Pietrenko, Julia Nita, Krystyna Postrzednik i B. Grzybek. Część z nagrodzonych to stali bywalcy „Warsztatowi literackiej” prężnie działającej w Galerii Piwnica MDK nr 2. Tam spotykają się, dzielą swoją wrażliwością, słuchają uwag, szlifują pióra pod czujnym okiem poety, krytyka literackiego, redaktora Radia Katowice, p. Macieja Szczawińskiego. Wszystko dzięki koordynującym projekt Katarzynie Boroń i Beacie Wyrzykowskiej-Piesik.
Grudniowy wieczór przez chwilę pozwolił oderwać się od ciągłego zabiegania, braku czasu, pozwolił zatrzymać się nad pięknem słowa, bo przecież niełatwo jest wyrazić to, co czujemy i myślimy. Magia słów zaczarowała nas w ten przedświąteczny wieczór, bo przecież podarowałeś mi tu i teraz, bym malowała słowem jak pędzlem…. Słowa z wiersza p. Krystyny Postrzednik w wymowny sposób zwracają uwagę, że każdy z nas jest w stanie odpowiedzieć na czar słowa lub przynajmniej się nad nim pochylić.